Opisy warsztatów
Doświadczenie dialogu z ciałem w sesji ćwiczeń TRE ® wg Davida Berceli'ego.
Opis zajęć:
wprowadzenie do metody TRE® z uwzględnieniem czynników, sprzyjajacych autoregulacji
procesu
praca z ciałem – wybrane ćwiczenia, umożliwiające nawiązanie wewnętrznej relacji z ciałem,
doświadczenie ograniczeń w dialogu z ciałem
Opis zajęć:
wprowadzenie do metody TRE® z uwzględnieniem czynników, sprzyjajacych autoregulacji
procesu
praca z ciałem – wybrane ćwiczenia, umożliwiające nawiązanie wewnętrznej relacji z ciałem,
doświadczenie ograniczeń w dialogu z ciałem
Osoby po doświadczeniu traumy komopleksowej często nie mają typowych dla PTSD
objawów. Stwarza to szereg problemów diagnostycznych. Jednym z objawów jest uporczywe
utrzymywanie określonego poziomu nietrzeźwości. Może to prowadzić do różnego rodzaju
uzależnień. Jeśli osoby z PTSDc we własnej terapii nie powiążą różnorakich aspektów traumy
z dynamiką osobistego spektrum uzależnień, mogą utrzymywać się w błędnym kole leczenia i
nawrotów. Warsztat w forme case studies będzie poświęcony analizie tego rodzaju sytuacji.
objawów. Stwarza to szereg problemów diagnostycznych. Jednym z objawów jest uporczywe
utrzymywanie określonego poziomu nietrzeźwości. Może to prowadzić do różnego rodzaju
uzależnień. Jeśli osoby z PTSDc we własnej terapii nie powiążą różnorakich aspektów traumy
z dynamiką osobistego spektrum uzależnień, mogą utrzymywać się w błędnym kole leczenia i
nawrotów. Warsztat w forme case studies będzie poświęcony analizie tego rodzaju sytuacji.
Jak pracować z ciałem za pomocą technik Somatic Experiencing® i
psychodramy.
Opis warsztatu
Nasze ciała mają swój rytm, który zaburza się, kiedy jesteśmy przytłoczeni. Jednak dzięki
samoregulacji powracamy do niego naturalnie. Kiedy następuje kryzys, doświadczenie
traumy, sytuacja staje się trudniejsza. Rytm nie tylko się zaburza ale nie może powrócić do
stanu samoregulacji i kryzys zapisuje się w ciele. W somatyce ujawnia się reakcja psychiczna.
Żeby móc powrócić do swojego rytmu trzeba popracowaćza pomocą ruchu. Uczynić go
świadomym, by odczytać jego pierwotną intencję. Im większą mam świadomość ciała tym
większą mam przestrzeń na spotkanie ze sobą. Naturą człowieka jest bycie osobą, a nie tylko
bycie samym ciałem, ale ono jest dla nas sposobem istnienia i narzędziem działania.
Zapraszam na warsztat spotkania ze sobą poprzez techniki pracy z ciałem i techniki
psychodramatyczne. Będzie nam towarzyszył ruch, muzyka, chusty i scena, na której
odegramy to, co ciało ma zapisane, a my nie zawsze mamy szanse i czas to odczytać.
Będziemy mogli uzewnętrznić to, co się dzieje w ciele, nadać mu świadomy ruch, który może
wpłynąć na naszą integrację.
Psycholog
Yuriy Romanyuk
https://www.facebook.com/PsychologWeWroclawiu/
Opis Warsztatu
Warsztat będzie skierowany na badanie i rozwiązanie problemów identyfikacji "Ja" w
relacjach.
W warsztacie zostanie wykorzystana metoda pracy z biografiami osób znaczących z różnych
powodów dla kształtowania osobowości. Wybór biografii, jakość reprezentacji obrazu każdej
konkretnej osoby, wielokrotne odwoływanie się do ich wpływu na losy uczestników –
warunki możliwego osobistego wyboru i włączenia obrazu normatywnego oraz
interpretacyjnego na kształtowanie osobowości.
Podsumowując, zwracamy uwagę na znaczenie psychologicznego zrozumienia istoty i
możliwości normatywnych i interpretacyjnych obrazów innych ludzi jako środka
kształtowania różnych rodzajów tożsamości osobowości; odpowiednia organizacja interakcji
psychologicznych, stymulująca aktywnego zapoznanie się i zawłaszczenie na poziomie
zmysłowym i pojęciowym normatywnych i interpretacyjnych obrazów matki, bliskich i
znajomych, znaczących w kontekście kulturowo-historycznym jako warunki formowania się
"Ja" tożsamości.
Yuriy Romanyuk
https://www.facebook.com/PsychologWeWroclawiu/
Opis Warsztatu
Warsztat będzie skierowany na badanie i rozwiązanie problemów identyfikacji "Ja" w
relacjach.
W warsztacie zostanie wykorzystana metoda pracy z biografiami osób znaczących z różnych
powodów dla kształtowania osobowości. Wybór biografii, jakość reprezentacji obrazu każdej
konkretnej osoby, wielokrotne odwoływanie się do ich wpływu na losy uczestników –
warunki możliwego osobistego wyboru i włączenia obrazu normatywnego oraz
interpretacyjnego na kształtowanie osobowości.
Podsumowując, zwracamy uwagę na znaczenie psychologicznego zrozumienia istoty i
możliwości normatywnych i interpretacyjnych obrazów innych ludzi jako środka
kształtowania różnych rodzajów tożsamości osobowości; odpowiednia organizacja interakcji
psychologicznych, stymulująca aktywnego zapoznanie się i zawłaszczenie na poziomie
zmysłowym i pojęciowym normatywnych i interpretacyjnych obrazów matki, bliskich i
znajomych, znaczących w kontekście kulturowo-historycznym jako warunki formowania się
"Ja" tożsamości.
https://konsonans.eu/zespol/kateryna-blaszczak/
Opis warsztatu:
Na warsztacie będziemy ćwiczyć rozróżnianie czym jest i czym nie jest trauma relacyjna.
Poznamy jedną z możliwych ścieżek naprawiania urazu więzi w terapii par oraz w terapii
indywidualnej w podejściu EFT (Terapii Skoncentrowanej na Emocjach opracowanej przez
Sue Johnson). .
Opis warsztatu:
Na warsztacie będziemy ćwiczyć rozróżnianie czym jest i czym nie jest trauma relacyjna.
Poznamy jedną z możliwych ścieżek naprawiania urazu więzi w terapii par oraz w terapii
indywidualnej w podejściu EFT (Terapii Skoncentrowanej na Emocjach opracowanej przez
Sue Johnson). .
Prowadzę psychoterapię osób dorosłych, dzieci i młodzieży od 1995 roku. Pomagam w
przypadku depresji, trudności interpersonalnych i innych problemów natury psychologicznej
Jestem psychologiem klinicznym o specjalności rewalidacja i rehabilitacja osób
niepełnosprawnych.
Pracę na stanowisku psychologa szkolnego rozpoczęłam w Specjalnym Ośrodku Szkolno
–Wychowawczym w Skierniewicach 1.09.1997. Posiadam wykształcenie wyższe
psychologiczne z przygotowaniem pedagogicznym. Ukończyłam Studium Podyplomowe dla
Biegłych Sądowych Psychologów, kurs kwalifikacyjny – teoria i praktyka EEE Biofeedback
w neuropsychiatrii (I i II stopień), szkolenie certyfikacyjne metodą Tomatisa uzyskując tytuł
praktyka Tomatisa I stopnia. Czteroletnie Studium Psychoterapii. Jestem certyfikowanym
psychoterapeutą terapii NEST i psychoterapeutą terapii integratywnej spch nr 47. Stale
superwizuję swoją pracę, zgodnie ze standardami psychoterapii.
Opis:
Pojawienie się dziecka niepełnosprawnego może być dla rodziców ogromnym wyzwaniem i
stawiać ich przed różnymi kryzysami, zarówno emocjonalnymi, jak i praktycznymi. Kryzys
ten może dotknąć tożsamości zarówno ojca, jak i matki, ponieważ konfrontują oni się wtedy z
nową rzeczywistością, która może być zupełnie inna od ich wcześniejszych oczekiwań i
planów dotyczących rodzicielstwa.
Kryzys, jaki może wystąpić w związku z pojawieniem się dziecka niepełnosprawnego w
rodzinie, to głęboka sytuacja życiowa, która wprowadza wiele zmian i wyzwań dla całej
rodziny. Jest to rodzaj kryzysu rozwojowego, który dotyka wszystkich członków rodziny
może mieć różne aspekty, zarówno emocjonalne, jak i praktyczne. ten kryzys:
Certyfikowana psychoterapeutka psychoanalityczna Instytutu Psychoanalizy i Psychoterapii
w Warszawie. Pracuje z osobami dorosłymi oraz z rodzicami i niemowlętami.
Absolwentka Seminarium Obserwacji Niemowląt (2016 – 2023), uczestniczka wielu szkoleń i
seminariów w zakresie pracy rodzic-niemowlę w Polsce i za granicą (w Anna Freud Center
oraz School of Infant Mental Health w Londynie).
w Warszawie. Pracuje z osobami dorosłymi oraz z rodzicami i niemowlętami.
Absolwentka Seminarium Obserwacji Niemowląt (2016 – 2023), uczestniczka wielu szkoleń i
seminariów w zakresie pracy rodzic-niemowlę w Polsce i za granicą (w Anna Freud Center
oraz School of Infant Mental Health w Londynie).
Opis:
(Searching of the lost self. My path to my self-awareness)
„Osoba, która jest w stanie myśleć własne myśli, jest wolna, gdy nie ma tej umiejętności –
pozostaje zniewolona” (Neville Symington). Żeby jednak myśleć własne myśli i przeżywać
własne życie, trzeba mieć dostęp do swojego wnętrza. Poszerzanie świadomości siebie to
wyzwanie i zadanie na całe życie, jednak nie zawsze umiemy się z tym zmierzyć.
Podczas warsztatu spróbujemy przyjrzeć się własnym doświadczeniom w kontekście ich
znaczenia dla budowania świadomości siebie. Wspólnie zastanowimy się, co nam w tym
procesie pomaga, a co go zakłóca i jak sobie z tym radzić.
Jednym z podstawowych założeń pracy z rodziną w podejściu Otwartego Dialogu jest
stworzenie przestrzeni, by każdy głos został dosłyszany. W ten sposób powoli – jak z
układanych puzzli – zaczyna wyłaniać się tło kryzysu psychicznego jednego z jej członków,
co pozwala zarówno jej/jego bliskim, jak i terapeutom zbliżyć się do zrozumienia istoty tego
kryzysu. Superwizja w podejściu Otwartego Dialogu przypomina formułę pracy z rodziną, ale
zamiast "osoby w kryzysie psychicznym" występuje terapeuta "w kryzysie ze swoim
pacjentem", a rolę pozostałych członków rodziny/sieci wsparcia przyjmują pozostali
uczestnicy superwizji (terapeuci), dzielący się swoimi wrażeniami i refleksjami.
Zadaniem superwizorów, występujących w roli reflektujących moderatorów, jest właśnie
zadbanie o to, by każdy – wyrażający owe refleksje – głos został uważniony oraz próba
nagłośnienia przez własną metarefleksję usłyszanej ich polifonii, co ostatecznie zmierza
doposzerzenia perspektywy terapeuty.
stworzenie przestrzeni, by każdy głos został dosłyszany. W ten sposób powoli – jak z
układanych puzzli – zaczyna wyłaniać się tło kryzysu psychicznego jednego z jej członków,
co pozwala zarówno jej/jego bliskim, jak i terapeutom zbliżyć się do zrozumienia istoty tego
kryzysu. Superwizja w podejściu Otwartego Dialogu przypomina formułę pracy z rodziną, ale
zamiast "osoby w kryzysie psychicznym" występuje terapeuta "w kryzysie ze swoim
pacjentem", a rolę pozostałych członków rodziny/sieci wsparcia przyjmują pozostali
uczestnicy superwizji (terapeuci), dzielący się swoimi wrażeniami i refleksjami.
Zadaniem superwizorów, występujących w roli reflektujących moderatorów, jest właśnie
zadbanie o to, by każdy – wyrażający owe refleksje – głos został uważniony oraz próba
nagłośnienia przez własną metarefleksję usłyszanej ich polifonii, co ostatecznie zmierza
doposzerzenia perspektywy terapeuty.
Uczestnicy poprzez zabawę psychodramatyczną (o charakterze aukcji) będą mogli
doświadczyć na sobie jak skomplikowane i jednocześnie proste może być dbanie o swoje
różnorodne, często rozbieżne; czasami łączące a nierzadko separujące od innych.
doświadczyć na sobie jak skomplikowane i jednocześnie proste może być dbanie o swoje
różnorodne, często rozbieżne; czasami łączące a nierzadko separujące od innych.
„To bardzo boli kiedy twój obrońca staje się twoim zdrajcą”
„Ty mnie zraniłeś, ale również Ty jesteś źródłem mego ocalenia”
„Odejsć nie chcę zostać”
Na warsztacie przejrzyjmy się tematowi zdrady: co to jest, jakie są rodzaje zdrady, przyczyny
niewierności. Jak ona wpływa na relacje i na widzenie siebie i partnera. Poszukamy odpowiedzi na
pytania: Jak można odbudować emocjonalną bliskość w parze po zdradzie? Jak ogarnąć, oswoić się z
takimi mocymi emocjami jak złość, nienawiść, wstyd, rozczarowanie, wina, rozpacza? Czy da się
zaufać partnerowi i sobie? Czy ból może być ukojony sprawcą tego bólu? Droga od zrójnowania i
spustoszenia do odbudowania i ocalenia.
Zbadamy i popraktykujemy jak model EFT prowadzi w odzyskaniu nadziei i ufności .
Psycholog, psychoterapeuta, terapeuta Safe and Sound Protocol.
Opis warsztatu:
Co trauma, zaniedbanie czy przewlekły stres robią z naszym autonomicznym układem nerwowym? Jak to jest utknąć w ciągłym pobudzeniu lub chronicznym odcięciu? I czy świat, w jakim żyjemy, naprawdę jest taki, jak nam się czasem wydaje?
Porozmawiamy o emocjonalnych, fizjologicznych i behawioralnych konsekwencjach traumy i zaniedbania poszerzając nasze rozumienie tego, z czym zmagają się nasi pacjenci (a może czasem i my sami?) o poliwagalną perspektywę. Poliwagalną czyli taką, która zwraca uwagę na rolę nerwu błędnego i działanie autonomicznego układu nerwowego w różnych kontekstach naszego życia.
Zaproszę każdego do narysowania swojej własnej drabiny autonomicznej i zastanowienia się nad tym, jak na co dzień po niej wędruję. Poćwiczymy też sposoby na to, jak wspierać siebie (i naszych pacjentów) w procesie regulacji, by angażując ciało i zmysły, wracać do stanu autonomicznej równowagi i poczucia bezpieczeństwa, w którym ma możliwość dokonywać się terapeutyczna zmiana.
Jedną z form takiego wsparcia jest narzędzie zwane SSP – Safe and Sound Protocol, o którym też opowiem.
Będzie więc trochę teorii, trochę autorefleksji w pracy własnej i trochę doświadczenia płynącego z ciała.